-
1 wesele
сущ.• брак• бракосочетание• женитьба• замужество• свадьба* * *свадьбаwesołość, radość веселье* * *wesel|e☼ 1. свадьба ž;srebrne (złote) \wesele серебряная (золотая) свадьба; wyprawić \wesele сыграть свадьбу;
2. книжн. веселье, радость ž* * *c1) сва́дьба żwyprawić wesele — сыгра́ть сва́дьбу
2) книжн. весе́лье, ра́дость ż -
2 wyprawić
wyprawiać urodziny Geburtstag feiern;wyprawiać awantury krakeelen;wyprawić pf na tamten świat k-o jemanden ins Jenseits befördern;co ty wyprawiasz? was machst du denn für Sachen? was soll das?;co tam się wyprawia? was ist dort los? -
3 Hochzeit
1. wesele nt\Hochzeit feiern wyprawić weseledie silberne/goldene/diamantene/eiserne \Hochzeit srebrne/złote/diamentowe/żelazne wesele -
4 wyprawiać
wyprawiać urodziny Geburtstag feiern;wyprawiać awantury krakeelen;wyprawić pf na tamten świat k-o jemanden ins Jenseits befördern;co ty wyprawiasz? was machst du denn für Sachen? was soll das?;co tam się wyprawia? was ist dort los? -
5 okaza|ły
adj. grad. 1. (pokaźny) [budynek, tusza, wzrost] impressive; [zamek, mury] magnificent, grand- najokazalsza budowla we wsi to kościół the grandest building in the village is the church- nowa szkoła mieściła się w okazałym gmachu the new school was situated in an impressive (-looking) a. imposing building2. (wystawny, bogaty) magnificent, sumptuous- urządzić okazały bankiet to give a sumptuous banquet- wyprawić córce okazałe wesele to organize a magnificent a. lavish wedding for one’s daughterThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > okaza|ły
См. также в других словарях:
wesele — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III {{/stl 8}}{{stl 7}} uroczystości, zwyczaje, przyjęcie, zabawa z okazji zawarcia małżeństwa; gody małżeńskie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Huczne, wspaniałe, skromne wesele. Sprawić, wyprawić, urządzić komuś wesele.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyprawić — dk VIa, wyprawićwię, wyprawićwisz, wyprawićpraw, wyprawićwił, wyprawićwiony wyprawiać ndk I, wyprawićam, wyprawićasz, wyprawićają, wyprawićaj, wyprawićał, wyprawićany 1. «posłać kogoś dokądś, zwykle w dalszą drogę, w określonym celu» Wyprawić… … Słownik języka polskiego
wesele — n I 1. lm D. weselesel «przyjęcie, zabawa z okazji ślubu; ogół zwyczajów i obrzędów związanych z zawarciem małżeństwa; także (zbiorowo): osoby uczestniczące w uroczystościach ślubnych» Huczne, skromne wesele. Zaprosić gości na wesele. Wyprawić… … Słownik języka polskiego
wyprawiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyprawiaćam, wyprawiaća, wyprawiaćają, wyprawiaćany {{/stl 8}}– wyprawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyprawiaćwię, wyprawiaćwi, wyprawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień